Senin, 31 Maret 2008

PEREMPUAN TENGAH MALAM

Di sudut kota lama
Yang basah habis keramas
Tentang embun bernada
Dan nafas-nafas tersengal-sengal


Kau bersandar disana
Dan berdekap erat penuh gairah
Kadang telanjang harapan
Menangis bersama dendam-dendam keemasan
Di puing-puing malam bertilam
Kau suarakan tembang kedamaian tertunda
Entah itu cinta...
Atau sekedar berceloteh akan kecaman


Kau usap rambutmu yang terurai
Laksana sutra hitam berderai
Tersumpal manis bibir kecoklatan
Terlena dalam tegukan birahi tertahan


Wahai kau perempuan malam
Tunjukkan molek tubuh bergoyang
Seiring nada-nada cinta
Sedot segarnya sisa-sisa lemon comberan


PAGI BERTUAH...EMBUN MENDESAH...

Selasa, 18 Maret 2008

LORONG HITAM

Sejenak kau pahami
Kisah seteguk impian
Tentang fajar pagi
Dan sesosok penggembala sapi

Tentang nikmat malam ini
Ketika desah-desah terputus mati
Ya kau...
Karna kau durjana perompak kepuasan

Kau temanku...
Pendamping pelepasanku
Dan kini kau menari
Tertawa dalam sisa-sisa fajarku

Keparat!!!!!!
Kau tampar aku dalam rayuan
Kau kuliti dalam kepuasanmu
Di saat ku tertidur...
Bahkan MATI.....

Ingin ku tikam kau dalam-dalam
Mampus!!!! di ujung tangisku
Tergelepar dalam kaki sujudku

Keparat!!!!!
Kau begundal liar
Pemulung kenikmatan bergoyang
Seperti topeng monyet tanpa nada

Bedebah!!!!!!
Pergilah dalam siksaan alam
Atau diam teronggok di ujung malam
Dan menahan KONAXMU yang berkarat...

ha..ha..he..he..
Dalam cengkraman iblis telanjang
Yang kan menjemputmu ke alam kemandulan
Oh kasihan...kau Sang Pencemar Kesucian

MAMPUS!!!!!!!!!!


BEGUNDAL LORONG HITAM

Jumat, 14 Maret 2008

DERAP TAPAK HIJAU

Padang tandus menari-nari
Bersama debu-debu bergelombang
Sisakan buih gersang bersenandung
Sepi...

Jejak-jejak langkah mengkilat berbingkai
Seroja malam sampaikan kabar
Tentang kemolekan tarian gurun
Dan keabadian sang penjaga liar

Kuhitung jejak dalam temaram
Tiga ratus...empat ratus enam
Semua tertawa dan bergumam
"Dia gila dalam derap berkarat"

Ah sialan....!!!

GAPUK...

Sumilir angin wengi iki
Rasa adem tansah nggugah ati
Binarung suaraning ratri
Ra krasa luh tumetes mlebes mili

Mbok...aku bingung
Prasasat lumebu ing alas gung liwang liwung
Dalan-dalan kuwi tansah nyandhung-nyandhung
Gawe cupet ati petheng katutup mendung

Aku isin marang gebyaring lintang
Aku gila nyawang sewu ayang-ayang
Kang tansah tumuju lenggah
Ing sakjroning impen ngejowantah

Mbok...aku ora kuat
Nampa panandhang kang kedungsang-dungsang
Pepes nyempyok prahara sinandhang
Aku ora kuat...

Nalarku gempung...
Ora bisa weruh
Marang sopo aku njaluk tulung
Aku gemblung...

Apa kalbuku wus gapuk
Banjur arep nglumpruk
Ing sakjroning angen-angen kang temumpuk
Mboh ra weruh...



Pacrabaan Wukir Kencana
14Maret 2008

Selasa, 11 Maret 2008

KIDUNG PASEMON

Nok...apa sliramu kelingan
Nalika Simbah ujar eling marang sira
Marang jalma kang padha lumaku
Lan marang udan ngriwis adem keplayu

Konang lima jejer ing tengahing telaga
Padha nggagas apa candra kawedar
Mula bukane hambabar tumrap manungsa
Suka-suka sak derma tata gelar

Caritane lakuning Rahwana
Kang gawe geger ing tengah kutha raja
Nggayuh kamulyan amrih raharja
Nanging apa,nyawa kang kagawa-gawa

Bocah loro padha kelon
Tetangisan kelawan tathit gumebyar
Ing sakjroning ara-ara amba
Jalma apa kang ngrumeksa

Apa tumon kabeh lelakon
Gumyak-gumyak marang tumindak culika
Padha sirna lumampah lunga
Gusti kang dadi pandham-pandhoming begjan sukma raga

Lega-leganing kasampurnan...


Kulon Kali 27 Juni 2005...

PEDHUT

Jagadmu wus katon samar
Datan tiningal marang jalma lumrah
Sewu prahara sajak remen padha ngambah
Mring sapa wae kang nalare bubrah

Prasasat tanpa padha di gagas
Padhanging rembulan tansaya memelas
Kang bisa gawe sirnaning hawa panas
Anane mung cupet ati sing tatas

Sawangen bebantening praja
Saya suwe mundhak ngrembaka
Yo tumindak dur angkara
Tansah genggang tanpa rumangsa dosa

Ing sak brang kulon...
Kang nembe nemahi lelakon
Ngajak marang pitakon
Apa kabeh iki guyon?



Kulon Kali 26 Desember 2004

Rabu, 05 Maret 2008

TERBENAMLAH MATAHARI

Dan ketika di ujung waktu
Menamparku dalam luka malam
Membelai mesra peluh impian
Masa lalu...

Ku tatap rembulan di sebalik awan
Redup dan enggan tersenyum renyah
Bahkan menutup mata
Untuk dia...

Tinggal puing-puing terbakar amarah
Malam,kau lumatkan nafas-nafas kehidupan
Terlena...
Dibuai lamunan usang dan berkarat

Kegelapan memapahku di ujung tongkat
Membelah onak perjalanan sesaat
Untukmu...janjiku
Tergulai lemas diatas nikmat harum tubuhmu

Terbenamlah matahari...
Begitu indah alunan surga-Mu
Dan tentang syair permatamu
Kehidupan bercorak tajam menggigit naluri




Senja kali ini,05 Maret 2008...

Sabtu, 01 Maret 2008

SECANGKIR KOPI BUAT KAWAN

Surya perlahan melepuh sinarnya
Mendung pun kini kembali bertahta
Gelap...
Betapa kelam di pagi buta

Ada apa dengan secangkir kopi hitam
Nikmat bagai senandung merambat pelan-pelan
Merayap,merangkak dan mengguyur syaraf otak
Tangis pun mulai mengalir perlahan

Di pagi buta...
Kutatap wajahmu yang memerah
Itukah sketsa tangis atau amarah
Dan meneguk sisa-sisa kopi hitam,beringas...

Kau bercerita tentang seteguk kisah
Tentang kopi hitam dalam sesobek cinta
Akan sepanjang langkah perjalanan
Yang kini tinggal sepotong impian

Kau tampar wajahku tiba-tiba
Kau tendang bahkan kau tikam jiwa terlena
Ada apa semuanya
Kenapa engkau kawan?

Di pagi buta...
Harusnya kau tatap senja yang kan datang
Dengan lembayung siksa di dalam dosa
Atau bersenggama dengan penari-penari telanjang

Ada apa kawan...
Kau punguti puntung-puntung bertebaran
Kau teguk ampas kopi yang hampir sekarat
Yang akhirnya menjerat...

Aku sadar kawan...
Terlalu jauh aku teraniaya beban
Duka,derita berenang-renang tanpa belas kasihan
Maafkan aku Tuhan...

Gelap...
Apakah segelap pagiku kawan
Lihatlah senja tlah bersanding malam
Dan kan terlelap

Maafkan aku kawan...




Tangis Padang Tandus,28 February 2008...

TRAGEDI PAGI BUTA

Surya membilas sisa-sisa malam
Sertakan dingin merobek lamunan
Dan berjalan diantara basah dedaunan
Menyibak gelap walau temaram

Tragedi itu tiba-tiba menghentak disana
Sepasang manusia asyik bercengkerama
Keras...namun sedikit menghiba
Saling tatap,tajam berkaca-kaca

Apakah mereka berperang
Ataukah sengaja agungkan kebesaran Tuhan
Aku hanya diam memandang
Terasa dekat namun berjauhan

Ada apa dengan mereka?
Terpaku diantara laju sedan-sedan mengkilat
Di bawah terang lampu-lampu jalanan
Dan terdengar nyanyian merdu menyayat

Ada apa gerangan disana?
Aku kian melangkah tiada kata
Walau tanpa suatu jawaban
Akhir tragedi di pagi buta

Dimana...
Kemana...
Tak datang bersalam
Lama menanti sebuah jawaban

Datanglah...
Sibak rimbun semak prahara
Dan tragedi setajam parang
Menikam telak relung jiwa

Juga CINTA...



Tol Dongkelan,15 July 2004...